ευτειάνω

εὐτειάνω (Μ)

κατασκευάζω, επισκευάζω, επιδιορθώνω, φτ(ε)ιάνω.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού ευθειάζω (< ευθύς), απ' όπου και το φτειά(χ)νω].